Hello world!
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start writing!
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start writing!
Tuja szmaragdowa, inaczej zwana żywotnikiem zachodnim, jest to bardzo popularna odmiana, często stosowana do zakładania szpalerów i żywopłotów. Roślina ta jest mrozoodporna, a jej igły nie brunatnieją na zimę, dzięki czemu możemy cieszyć się pięknym, nasyconym i zielonym kolorem igieł przez większą część roku.
Tuja szmaragdowa osiąga szerokość 2-2,5 metra oaz wysokość 8-10 metrów. Posiada wąsko stożkowaty kształt, co sprawia że ciężko jest nam osiągnąć ładny, szczelny żywopłot, ale nie jest to niemożliwe.
Przy zakupie tej rośliny iglastej należy zwrócić uwagę na kilka ważnych szczegółów. Ważny jest wygląd całego krzewu, a nie sam wzrost rośliny. Powinien on wyglądać zdrowo oraz „grubo”. Chude i wysokie tuje w młodości nie zagęszczą się od dołu tylko będą gołe i brzydkie w przyszłości. Jeśli kupujemy tuje kopane z gruntu, musimy zwrócić uwagę by posiadały dużą bryłę korzeniową.
Zakładając żywopłot z tui szmaragdowej należy zwrócić uwagę przede wszystkim na odległości zarówno między drzewkami, jak i odległość od ogrodzenia. Jeśli zależy nam na gęstym, szczelnym żywopłocie, odległość pomiędzy krzewami powinna wynosić około 50 cm. Natomiast od płotu powinna to być odległość w granicach 40-60 cm. Jeżeli posiadamy psa, powinniśmy przy tym uwzględnić jego wielkość i gończy charakter. Małe sadzonki nie tolerują psiego moczu oraz mogą być przez dużego, biegającego przy płocie psa po prostu zadeptane. W takim przypadku najlepiej odgrodzić krzewy od psa, chociaż w początkowym okresie, gdy sadzonki są małe oraz zachować taką odległość, aby w późniejszym okresie pupil miał miejsce do biegania przy ogrodzeniu i nie niszczył krzewów.
Pas ziemi, na którym sadzimy tuje, powinien być wcześniej odpowiednio przygotowany. Pas ten pielimy oraz wysypujemy korą. Musimy również zabezpieczyć grunt przed wzrostem chwastów przez zastosowanie np. agrotkaniny. Tuje szmaragd nie mogą rosnąć na trawniku, powinny być od niego odseparowane. Obecność trawy oraz chwastów powoduje konkurencję o składniki odżywcze i trudność w obsychaniu dolnej części krzewów, a to może prowadzić do chorób grzybiczych.
Szukając miejsca dla tui szmaragdowej powinniśmy wybrać miejsce nasłonecznione, ewentualnie lekko zacienione.
Miejsce na sadzonkę również wymaga specjalnego przygotowania. Wykopujemy dół o średnicy 50 cm oraz głębokości co najmniej 30 cm. Należy go wypełnić mieszaniną ziemi rodzimej, torfu, gliny, kompostu i starego obornika oraz dobrze nawodnić. Następnie wsadzamy krzew i ściółkujemy ziemię w około.
Tuje szmaragdowe są bardzo wymagające jeśli chodzi o nawadnianie. Szczególnie w pierwszych latach po posadzeniu. Podlewając, należy lać wodę pod krzew, a unikać zraszania igieł, gdyż mokre mogą ulec poparzeniu w promieniach słońca. Najlepszą porą na podlewanie jest wcześnie rano lub wieczorem.
Warto również pamiętać, że ta roślina iglasta ma dosyć płytki system korzeniowy, dlatego warto pamiętać o podsypywaniu krzewów drobną korą lub ściółką. Ściółka staję się magazynem wilgoci i składników odżywczych, a przy rozkładzie dodatkowo zakwasza glebę, co tuje szmaragdowe uwielbiają.
Kolejną istotną sprawą jest nawożenie. Warto stosować specjalne nawozy do iglaków, które nie tylko dostarczają odpowiednich składników, ale również zawierają w składzie substancje zakwaszające, np. siarczan amonu. Trzeba jednak uważać, by nie przenawozić krzewów azotem, gdyż roślina ta może stać się bardziej podatna na choroby oraz może zostać zaburzona forma, przez zwieszające się gałązki.
Powinniśmy również zapobiegawczo podlewać tuje środkami przeciwgrzybiczymi, ponieważ blokują one rozwój grzyba. Zapobiega to atakom grzybicy objawiającymi się brązowieniem krzewów od środka i od dołu.
Należy uważać na cięcie krzewów. Źle wykonane cięcie może zniszczyć estetyczny wygląd krzewu. Nieprawidłowe przycięcie wierzchołka może nawet spowodować rozrastanie się krzewu na boki, natomiast umiejętne cięcie pozwala na zlikwidowanie nierównego wzrostu i wyrównanie krzewów. Najlepiej rozpocząć przycinanie wtedy, gdy krzewy osiągną odpowiedni wzrost, czyli powyżej 1,5 metra. Wcześniej można nieco przycinać wierzchołki tuj wyrastających ponad inne.
Idealną porą na przycinanie drzewek jest wczesną wiosną – przełom marca i kwietnia, zanim ruszy wegetacja. Wtedy przycinamy czubki i zeszłoroczne przyrosty o około 50-70%. Warto również przy tym usunąć wszystkie martwe i brązowe gałązki. Krzew wygląda estetyczniej, ale przede wszystkim mogą one przechowywać czynniki chorobotwórcze, które mogą powodować choroby w okresie wegetacyjnym. Drugie cięcie powinniśmy wykonać w czerwcu. Ścinamy tuję na 1/3 wysokości młodego przyrostu. Ostatnie cięcie zagęszczające wykonujemy w połowie lipca, na wysokości około 1 cm. Nie przycina się tuj jesienią, gdyż trzeba dać krzewom czas na zabliźnienie i przygotowanie do przezimowania.
Zimą dobrze jest związać krzewy sznurkiem, aby śnieg nie zaginał i rozłamywał im gałązek na boki.
Odpowiednio pielęgnowana tuja szmaragdowa będzie piękną ozdobą każdego ogrodu, czy to pojedynczo, czy w szpalerze, czy też jako żywopłot.
Tuje to rośliny które chętnie sadzimy w ogrodach, wśród nich możemy znaleźć także doskonałe odmiany na żywopłoty. Wraz ze wzrostem popularności tych krzewów coraz częściej spotykane są również choroby tui. Są to zarówno choroby wynikające z nieodpowiedniej pielęgnacji jak i choroby grzybowe tui. Najczęściej spotykanym objawem chorobowym na tych żywotnikach jest brązowienie igieł tui. Dowiedz się jak rozpoznać na co choruje tuja i jak zwalczać ich choroby.
Tuje – choroby nieinfekcyjne, błędy w pielęgnacji
Gdy na swoich tujach zaobserwujemy niepokojące objawy nie powinniśmy od razu wpadać w panikę sądząc, że rośliny opanowała straszna choroba grzybowa. Przede wszystkim musimy zwrócić uwagę na konkretne objawy czyli czas w jakim się pojawiły oraz pogodę. Wiele z objawów nie ma podłoża grzybowego, gdyż przyczyna ich pojawienia się jest natury fizjologicznej.
BRĄZOWIENIE TUI JESIENIĄ
Idealnym przykładem jest brązowienie igieł tui, które występuje jesienią. Na jesień górna strona łusek brązowieje, natomiast na wiosnę odradza się z powrotem na zielono. Jest to całkowicie naturalny proces fizjologiczny tych żywotników przygotowujących się do zimowania i nie powinniśmy się specjalnie nim martwić. Ten objaw jest występuje u wielu popularnych odmian tui, między innymi u szybko rosnącej odmiany żywopłotowej, zwaną tują Brabant. Skłonności do brązowienia igieł w zimie nie posiada natomiast inna popularna odmiana tui sadzona na żywopłoty – tuja Szmaragd.
USYCHANIE TUI W CZASIE ZIMY
Często spotykane jest brązowienie igieł tui w okresie zimowym. Możemy wówczas podejrzewać, że krzewy przemarzły. Lecz tuja jest rośliną wysoce mrozoodporną i jako krzew zimozielony potrzebuje do wegetacji wody przez cały rok, również i w zimie. W tym czasie pędy tui są wysuszane przez mroźne suche wiatry, a z zamarzniętej gleby roślina nie może pobrać brakującej jej wody i dochodzi do jej usychania. Dlatego powinniśmy obficie podlać tuje jesienią, zanim nadejdą mrozy. W razie potrzeby powinniśmy podlewać rośliny w zimie oraz w okresach odwilży, gdy gleba rozmarznie.
USZKODZENIA TUI OD POCZU KOTA LUB PSA
Jeżeli posiadamy zwierzęta domowe (psa lub kota), które będą oddawać mocz na nasze żywotniki możemy być pewni, że łuski również zaczną się przebarwiać a nawet obumierać. Na dolnych pędach łuski staną się czarne i błyszczące. Jedynym sposobem aby temu skutecznie zapobiec jest otaczanie roślin siatką, która sprawi, że nasz pupil nie będzie miał dostępu do rośliny.
NIEWŁAŚCIWE NAWOŻENIE
Niewłaściwe podlewanie lub stosowanie nawozów o zbyt wysokim stężeniu również może prowadzić do poparzeń oraz brązowienia igieł tui. Dlatego zanim zaczniemy podejmować poważne działania przeciw chorobowe musimy upewnić się czy ten objaw powstał rzeczywiście w skutek choroby lub czy jest efektem złej pielęgnacji krzewów.
CHOROBY GRZYBOWE TUI
FYTOFTOROZA
Fytoftoroza to dość często spotykana choroba grzybowa tui, jej objawy najczęściej pojawiają się w drugiej połowie czerwca, a ejej objawami jest żółknięcie, brązowienie i zamieranie rośliny. Tuja ma również zahamowany wzrost, a u podstawy pędu drewno brązowieje. Porażone krzewy należy usuwać, a rośliny sąsiednie podlać jednym z preparatów: Aliette 80 WP (w stężeniu 0,2%), Biosept 33 SL (0,1%), Polyversum WP (0,05%). Przed posadzeniem nowych roślin do podłoża powinniśmy dodać domieszkę kompostowanej kory sosnowej. Hamuje ona rozwój patogenu. Jako środek zapobiegawczy pomaga także mikoryza, która poprawia ogólną kondycję.
OPIEŃKOWA ZGNILIZNA KORZENI
Opieńkowa zgnilizna korzeni tui to kolejna choroba o grzybowa. Łuski tui stają się matowe, żółkną i brązowieją. Na powierzchni kory i na samym drewnie możemy zauważyć duże płaty białej grzybni. Kora u nasady pędów brązowieje, a następnie obumiera i pęka, odsłaniając drewno. Porażone krzewy należy usuwać i palić. Natomiast sąsiadujące tuje należy podlać fungicydem Rovral Flo 255 SC (w stężeniu 0,2%), ok. 2 litrów roztworu na całą roślinę.
ZAMIERANIE PĘDÓW DRZEW I KRZEWÓW IGLASTYCH
Kolejną często obserwowaną chorobą na tujach jest zamieranie pędów drzew i krzewów iglastych. W tym przypadku pojawiają się nekrozy podstawy pędu, zamieranie łusek i rakowacenie pędów. Łuski tui żółkną, poczynając od wierzchołka, a następnie brązowieją i obumierają. Należy wówczas wycinać i palić porażone części roślin oraz zapewnić optymalne warunki rozwoju dla tui. Tuje trzeba też opryskać fungicydem Topsin M 500 SC (0,1%).
SZARA PLEŚŃ TUI
Na tujach może także występować tak zwana szara pleśń. Pojawia się ona na roślinach uprawianych w złych warunkach. Na łuskach pojawiają się wodniste plamy, które następnie brązowieją i zamierają. Gdy jest wilgotno na plamach chorobowych pojawia się lekki szary nalot pleśniowy. Należy wtedy usuwać porażone części krzewów, a tuje rosnące jako żywopłot tak prowadzić aby nie były zbyt mocno zagęszczone. Rośliny porażone szarą pleśnią powinniśmy opryskać fungicydem (raz lub dwa razy) Biosept 33 SL (0,1%) lub Teldor 500 SC (0,1%).
FUZARIOZA
Fuzariozę tui wywołują również grzyby. Początkowo poraża ona jedynie wierzchołki pędów, lecz szybko przenosi się na łuski, które żółkną, a następnie brązowieją i obumierają. W ostatniej fazie na nekrotycznych plamach widać pomarańczowe skupiska zarodników. Rośliny porażone fuzariozą powinny być wycinane i palone natomiast sąsiadujące tuje opryskujemy kilkukrotnie fungicydem Topsin M 500 SC (w stężeniu 0,1%).
Are you a top producer who is looking to show your landscaping skills to us and be fairly rewarded? Are you able to manage job sites and read landscape drawings? At The Landscaper we offer: Full Time, Year Round employment, Shared benefit package, Excellent work environment…
A reader said he had heard of the practice of shredding leaves prior to using them as mulch but wondered about the reason behind it. Was it just to make it easier to dispose of the leaves, since, once shredded, the load would be more compact? Or was there some other benefit?
I would like to grow some “barometer plants” to use as an early warning system for my garden. What plants are first to respond to frost, first to bolt and first to wilt? Is this a waste of time? It’s not a waste of time, but I’m not sure you’d have to invest in any particular variety. I would use half-hardy annuals that are sensitive to frost, such as cosmos lobelia
What is it that you’re hoping to accomplish in landscaping your property line? Once you answer that over-arching question, many of the details will fall into place (with a little aid from the ideas I present here). As you’ll see from reading the information below, deciding on how to landscape a boundary largely comes down to sifting through your various options.
All shade is not equal. Some shady conditions will yield much more produce than others will, while some areas are better left for hostas and moss. Gardeners should be familiar with the different types of shade, but should also keep in mind that measuring how much shade your garden gets isn’t always easy.
The best weapon you have against this annual weed is crabgrass preemergence herbicide (also called crabgrass preventer). You apply this product in the spring before the crabgrass seed sprouts. This granular herbicide works by creating a chemical barrier at the surface of the soil. As the seeds begin germination, they take in the herbicide and die.